“Men Atatürk’ün esgeriyem” diyordu …

Tutuklandı.

1.5 yıl hapis cezası ile KGB zindanlarında, taş ocaklarında hayatta kaldı.

“Çok işkence gördüm, çok çektirdiler, hiçbirine yanmam da, Atatürk rozeti vardı yakamda, onu aldılar elimden, ona yanarım”

diyordu …

Çıkar çıkmaz, bağımsızlık mücadelesine kaldığı yerden devam etti.

Azerbaycan Halk Cephesi’ni kurdu.

Bir yandan özgürlük, bir yandan Ermenistan’a bırakılan Türk topraklarını geri almak için boğuştu.

Sovyetler dağılınca, Azerbaycan cumhurbaşkanı oldu.

İlk resmi seyahatini Türkiye’ye yaptı,

Anıtkabir’e gitti, şeref defterine

“Ey böyük Türk’ün böyük komutanı, seni ziyaret etmekle özüm ve bütün milletim adına şeref duydum”

diye yazdı ve aynen şöyle imzaladı,

“Senin esgerin, Ebulfez Elçibey.”

Anıtkabir’den sonra TBMM’ye gitti, kürsüye çıktı,

Milletvekillerimize hitaben aynen şunları söyledi:

“Biz bu mücadeleye başlarken, bana sordular, ne yapacaksınız, onlara dedim ki, yolumuz Mustafa Kemal’in yoludur, demokrasi devleti kuracağız!”

E tabi,

Söylediklerinin hiç biri emperyalist dünyanın hoşuna gitmedi …

Her Atatürkçünün başına gelen, onun da başına geldi;

Yalnız kaldı, engellendi, önü kesildi …

Hatta şahsi koruması bile, bindiği uçağı kurşunladı …

Neticede, kanser oldu !!!

22 Ağustos 2000 günü

Ankara’da hayata gözlerini yumdu …

Atatürk’ün esgeri …

Ruhun şad olsun,

Seni hep güzelliklerle anımsayacağız …

#Atatürkünesgeri

#EbulfezElçibey

#UnutmadıkUnutturmayacağız

KEMALİZM MİLLİ İDEOLOJİMİZDİR

5816 Anma Atatürk Başucu Kitapları Cemil ÖZ CHP Cumhuriyetçilik Devletçilik Devrimcilik Diyanet İşleri Başkanlığı Ermeni Mezalimi Halkçılık Hukuk Kemalin Askerleri Kemalizm Laiklik Megali İdea Prof. Dr. Anıl ÇEÇEN Prof. Dr. Ergün AYBARS Tarih Turgut Özakman Türk Modernleşmesi Türk İstiklal Harbi Ulusçuluk İzmir İzmir'in İşgali İzmir Barosu