Bu, konunun anlam ve önemini aşındırmaya yönelik bir tutumdur ve ne yazık ki başarılı da olunmuştur.

Atatürk, sadece ulusunu sömürgeci batının işgalinden kurtaran başarılı bir komutan değildir.

O, gurur duyduğumuz modern Türk Devleti’nin kurucusu ve döneminin baskıcı liderlerinin aksine, Cumhuriyet rejimini düşünen ve hayata geçiren siyasetçidir.

Tüm bu nedenlerle;

Atatürk Türk Milleti’nin pusulasıdır – yönünü kaybettiğinde baktığı yıldızıdır.

Ulu önderin korunmaya ihtiyacı yoktur.

Bu mümkün de değildir.

Atatürk’ün vefatı sonrasında istisnasız tüm siyasi partiler, O’nun ilkelerini oy kaygısı ile popülist uygulamalara kurban etmişlerdir.

Tek parti döneminin sonuna doğru CHP,

Laikliği sulandırmış;

Ardından DP,

Halkın dini duygularını sonuna kadar kullanmıştır.

Bu siyasal iklimde yeşeren gerici akımlar,

Gizli faaliyetlerini;

Atatürk’e açıktan saldırılara dönüştürmüşlerdir.

Atatürk ve Cumhuriyet düşmanlarının sapkın dünya görüşlerinin, kendi sapkın kişiliklerinden kaynakladığı unutulmamalıdır.

Daha sonraki yıllarda da örneklerini bolca gördüğümüz gibi kanunun yürürlüğe girdiği 1950 li yıllarda, müritlerini Atatürk’ü simgeleyen eserlere saldırmaya azmettiren tarikat liderinin; çocuk istismarcısı çıkması ve bu suçtan yargılanması bir rastlantı değildir.

Yazılı ve görsel iletişim araçlarının, içinde bulunduğumuz teknoloji çağında hızla yayıldığı ve çeşitlendiği maddi bir gerçektir.

Cumhuriyet’e kasteden çevrelerin ve sözde tarihçilerin, bu araçları etkin biçimde kullandığı; çocuklarımızı ve gençlerimizi tarihi gerçeklere aykırı, sözde bilgilerle zehirlediği bilinmektedir.

Atatürk, kişiliği ve devrimleri ile bir bütündür.